Twoja sprawa z zakresu prawa jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Odszkodowanie za wypadek w szkole, przedszkolu, placu zabaw czy treningu

Szkoła odpowiada za szkodę wyrządzoną nauczycielowi wskutek zaniechania zapewnienia bezpiecznych warunków. Wiek uczniów wpływa na zróżnicowanie stopnia i formy sprawowanego nad uczniami nadzoru przez nauczycieli w tym rozumieniu, iż młodzieży starszej należy pozostawić więcej samodzielności. Obowiązek nadzoru ze strony szkoły nie ustaje jednak z chwilą osiągnięcia przez uczniów pełnoletności lub zbliżania się do tego wieku. Trzeba mieć zawsze na uwadze psychikę młodzieży w zbiorowisku i mogące stąd płynąć dla niej niebezpieczeństwa. Doświadczenie życiowe przekonuje też, że samo wydanie zakazu nie wystarcza i że konieczna jest kontrola jego wykonania – zbyt bowiem silna jest pokusa i ciekawość młodzieży, aby sam zakaz odciągnął ją np. od wejścia na budowę. Istnieje też chęć popisania się wykonaniem niebezpiecznego przedsięwzięcia. 

Obowiązek sprawowania opieki i nadzoru oraz zapewnienia bezpieczeństwa ze strony szkoły dotyczy tylko uczniów powierzonych funkcjonariuszom szkoły lub szkole jako całości. Obowiązek ten zachodzi więc w sytuacji, gdy uczniowie danej szkoły pozostają w dyspozycji nauczycieli lub administracji szkolnej, podczas lekcji, przerw międzylekcyjnych i innych zajęć zleconych przez szkołę.

Obowiązek rozciągnięcia pieczy przez kierownictwo szkoły nad uczniami nie może być pojmowany tak szeroko, by każdej grupie uczniów, przez cały czas ich pobytu w szkole musiał towarzyszyć opiekujący się nią nauczyciel. W szczególności nie można przyjąć istnienia takiego obowiązku wobec uczniów starszych, którzy w czasie kilkuletniego uczęszczania do szkoły powinni przyzwyczaić się do regulaminu szkolnego i nauczyć się zasad dyscypliny obowiązującej ucznia, a to tym bardziej, jeżeli ze strony kierownictwa szkoły niejednokrotnie zwracano uczniom uwagę na niedopuszczalność zabawy, której inicjatorem był jeden z uczniów.

Na trenerze sportowym spoczywa – zgodnie z ogólną zasadą wzmożonej odpowiedzialności zawodowej osób z określoną wiedzą fachową, zdolnych ze względu na tę wiedzę do realnego przewidywania następstw swego zachowania się – szczególny obowiązek zapewnienia prawidłowego przebiegu treningu, nie tylko pod względem przestrzegania obowiązujących w danej dyscyplinie sportu reguł walki, ale także pod względem przydatności (kondycji, stanu zdrowia itp.) zawodników do udziału w treningu.

Za szkodę, której doznał uczestnik Imprezy sportowej, odpowiada osoba organizująca imprezę i do której należy ogólny nadzór, a nie osoba, która zorganizowała imprezę tylko od strony technicznej.

Praktyka

Zachowanie czternastoletniego ucznia można zakwalifikować jako przyczynienie się do nieszczęśliwego wypadku i w efekcie ograniczyć, ale w ograniczonym stopniu, odpowiedzialność szkoły za szkody dlań wynikłe. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 7 lipca 2004 r. VI ACa 24/2004

W myśl art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty zakładanie i prowadzenie publicznych szkół podstawowych należy do zadań własnych gminy. W wymienionej ustawie, podmioty, które mogą zakładać i prowadzić szkołę określono jako „organy prowadzące szkołę lub placówkę”. Zgodnie zaś z art. 5 ust. 7 ustawy o systemie oświaty organ prowadzący szkołę lub placówkę odpowiada za jej działalność. Z punktu widzenia odpowiedzialności cywilnej za szkodę istotna jest także regulacja zawarta w art. 5 ust. 7 pkt 1 tej ustawy, iż „do zadań organu prowadzącego szkołę lub placówkę należy w szczególności zapewnienie warunków działania szkoły lub placówki, w tym bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki”. Te określenia ustawowe determinują odpowiedzialność cywilną za szkodę wyrządzoną przez nauczycieli, zarówno od strony podmiotowej (organ prowadzący szkołę lub placówkę odpowiada za jej działalność), jak i przedmiotowej (do zadań organu należy zapewnienie warunków działania szkoły lub placówki). Wynika z tego, że odpowiedzialność ta kształtuje się na podstawie art. 430 kc w zw. z art. 427 kc. Przepis art. 427 kc reguluje bowiem odpowiedzialność osób zobowiązanych do nadzoru nad osobami powierzonymi ich pieczy. Omawiana regulacja wprowadza domniemanie winy w nadzorze osoby zobowiązanej do nadzoru oraz domniemanie związku przyczynowego między wyrządzeniem szkody przez osobę przez osobę poddaną pieczy a wadliwym wykonywaniem nadzoru. Domniemanie winy w osoby sprawującej nadzór jest domniemaniem wzruszalnym (preasumptioiuris tantum). Zobowiązany do nadzoru, chcąc uwolnić się od odpowiedzialności, zobowiązany jest obalić to domniemanie. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 25 czerwca 2008 r. I ACa 333/2008

Funkcjonariusze Skarbu Państwa – nauczyciele i administracja szkoły – są zobowiązani do nadzoru nad uczniem jedynie podczas lekcji, przerw między lekcjami i zajęć pozalekcyjnych organizowanych przez szkołę, na czas których dziecko zostaje im powierzone. I tylko wówczas odpowiadają z tytułu zawinionych uchybień w nadzorze, które pozostają w związku przyczynowym z doznaną przez dziecko szkodą. Natomiast gdy dziecko doznaje szkody, wprawdzie na podwórku szkolnym, ale poza czasem, w którym podlega nadzorowi funkcjonariuszy szkoły, nauczyciele nie odpowiadają za brak nadzoru, lecz za inne zawinione działania lub zaniechania. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 20 maja 1992 r. I ACr 69/92

Zaangażowanie fachowego personelu kolonijnego w zasadzie zwalnia jednostkę organizującą kolonię letnią dla dzieci swoich pracowników od bezpośredniego dozoru nad dziećmi, jednakże nie oznacza to uwolnienia pracowników przedsiębiorstwa, do których należy zorganizowanie kolonii, od obowiązku zapoznania personelu kolonijnego sprawującego opiekę nad wyjazdem dzieci z takimi właściwościami terenu, na którym zlokalizowana jest kolonia, których znajomość jest niezbędna do zapewnienia dzieciom bezpieczeństwa. Jeżeli w następstwie takiego zaniedbania dziecko będące uczestnikiem kolonii ulegnie nieszczęśliwemu wypadkowi jednostka organizująca kolonie (spółdzielnia) odpowiada za szkodę na podstawie art. 430 kc. Do przyjęcia winy osoby, o której mowa w art. 430 kc, nie jest potrzebne wykazanie, że osoba ta naruszyła przepisy dotyczące bezpieczeństwa dla życia i zdrowia ludzkiego; wystarczy, jeżeli wina tej osoby polega na zaniechaniu zasad ostrożności i bezpieczeństwa wynikających z doświadczenia życiowego i okoliczności danego wypadku. Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 30 kwietnia 1975 r. II CR 140/75

[spacer]

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i jedyny w swoim rodzaju specjalista. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach. Wybierając nas możesz mieć pewność, że będziemy w pełni oddani Tobie i Twojej sprawie. Z naszą kancelarią współpracują najbardziej znani profesorowie, doktorzy prawa oraz byli ministrowie, gdyż cenią jakość, pewność i bezpieczeństwo jakie oferujemy.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Adwokat Poznań Radca Prawny Kancelaria