Twoja sprawa z zakresu prawa jest już wystarczająco stresująca. Nie powinieneś rozbijać banku tylko po to, aby upewnić się, że jesteś chroniony

Odszkodowanie od rodzica i opiekuna za szkodę dziecka

Rodzice odpowiadają za szkody wyrządzone przez dzieci, które ukończyły 13 lat. Obowiązani są do sprawowania nadzoru nad nimi z należytą starannością.  Ukończenie 13 roku życia nie przesądza automatycznie o pozyskaniu pełnej świadomości skutków podejmowanych działań i okoliczność pozyskania takiej zdolności musi być ustalana w każdej sprawie indywidualnie. Na pokrzywdzonym spoczywa ciężar dowodu dojrzałości intelektualnej małoletniego, pozwalający na przypisanie mu winy. Pomiędzy zachowaniem się poszkodowanego, a powstałą szkodą musi być normalny związek przyczynowy. Nieletniego obciąża obowiązek zapłaty odszkodowania za szkodę powstałą z jego winy. Winę zaś można przyjąć, jeśli działał z rozeznaniem.

Zachowanie małoletniego poniżej lat trzynastu wyrządzające mu szkodę może uzasadniać zmniejszenie odszkodowania należnego od osoby odpowiedzialnej na zasadzie winy, gdy wina ta jest nieumyślna, a poszkodowany zdawał sobie sprawę, że takie jego zachowanie jest niewłaściwe i może szkodę spowodować.

Brak jest podstaw do przypisywania powodowi odpowiedzialności za przedmiotowe zdarzenie, bowiem w chwili jego wystąpienia miał 9 lat, a więc okoliczność, że jak wynika z opinii biegłego przyczyn wypadku należy wyłącznie upatrywać w jego zachowaniu nie ma w niniejszym postępowaniu znaczenia. Wyrok Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 27 listopada 2013 r. II Ca 1117/2013

Kto z mocy ustawy lub umowy jest zobowiązany do nadzoru

nad osobą, której z powodu wieku albo stanu psychicznego lub cielesnego winy poczytać nie można, ten obowiązany jest do naprawienia szkody wyrządzonej przez tę osobę, chyba że uczynił zadość obowiązkowi nadzoru albo że szkoda byłaby powstała także przy starannym wykonywaniu nadzoru. Regułę tą stosuje się również do osób wykonywających bez obowiązku ustawowego ani umownego stałą pieczę nad osobą, której z powodu wieku albo stanu psychicznego lub cielesnego winy poczytać nie można.

Obowiązek nadzoru jest obowiązkiem należytej staranności. Osoba sprawująca nadzór powinna udowodnić, że uczyniła wszystko co jest możliwe w celu zapobieżenia ewentualnej szkodzie. Zakres obowiązku nadzoru zależy od wszystkich okoliczności: sytuacji życiowej zobowiązanego, rozwoju fizycznego i psychicznego osoby pozostającej pod nadzorem, jej zachowania się itp.

Odpowiedzialność sprawującego nadzór tylko wówczas może wchodzić w rachubę, gdy poszkodowany zdoła mu udowodnić takie konkretne zaniedbanie w zakresie sprawowania obowiązku nadzoru, które pozostaje w związku przyczynowym ze szkodą. W praktyce będą to wypadki rażących zaniedbań uzasadniających przyjęcie winy własnej rodziców.  Rodzice nie ponoszą odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez ich dziecko, jeżeli szkody tej nie można było przewidzieć.

Przyczynienie się małoletniego, któremu ze względu na wiek winy przypisać nie można nie prowadzi do zwolnienia sprawcy szkody od odpowiedzialności. Może jednak skutkować zmniejszeniem należnego odszkodowania (zadośćuczynienia) przy uwzględnieniu stopnia tego przyczynienia.

Odpowiedzialność szkoły, uczelni i nauczyciela, wykładowcy za ucznia i studenta

Wiek uczniów wpływa na zróżnicowanie stopnia i formy sprawowanego nad uczniami nadzoru przez nauczycieli w tym rozumieniu, iż młodzieży starszej należy pozostawić więcej samodzielności. Obowiązek nadzoru ze strony szkoły nie ustaje jednak z chwilą osiągnięcia przez uczniów pełnoletności lub zbliżania się do tego wieku. Trzeba mieć zawsze na uwadze psychikę młodzieży w zbiorowisku i mogące stąd płynąć dla niej niebezpieczeństwa. Doświadczenie życiowe przekonuje też, że samo wydanie zakazu nie wystarcza i że konieczna jest kontrola jego wykonania – zbyt bowiem silna jest pokusa i ciekawość młodzieży, aby sam zakaz odciągnął ją np. od wejścia na budowę. Istnieje też chęć popisania się wykonaniem niebezpiecznego przedsięwzięcia. Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 19 czerwca 1974 r. II CR 289/74

Zachowanie czternastoletniego ucznia można zakwalifikować jako przyczynienie się do nieszczęśliwego wypadku i w efekcie ograniczyć, ale w ograniczonym stopniu, odpowiedzialność szkoły za szkody dlań wynikłe. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 7 lipca 2004 r. VI ACa 24/2004

Szkoła odpowiada za szkodę wyrządzoną nauczycielowi wskutek zaniechania zapewnienia bezpiecznych warunków pracy. Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 13 maja 2004 r. II UK 371/2003

Gdy sprawca z powodu wieku albo stanu psychicznego lub cielesnego nie jest odpowiedzialny za szkodę,

a brak jest osób zobowiązanych do nadzoru albo gdy nie można od nich uzyskać naprawienia szkody, poszkodowany może żądać całkowitego lub częściowego naprawienia szkody od samego sprawcy, jeżeli z okoliczności, a zwłaszcza z porównania stanu majątkowego poszkodowanego i sprawcy, wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego.

[spacer]

W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt.

Z wyrazami szacunku.

Adwokat Mateusz Ziębaczewski

Mateusz Ziębaczewski to doświadczony adwokat i jedyny w swoim rodzaju specjalista. Swoją wiedzą i umiejętnościami służy klientom, pomagając im w najbardziej skomplikowanych sprawach. Wybierając nas możesz mieć pewność, że będziemy w pełni oddani Tobie i Twojej sprawie. Z naszą kancelarią współpracują najbardziej znani profesorowie, doktorzy prawa oraz byli ministrowie, gdyż cenią jakość, pewność i bezpieczeństwo jakie oferujemy.

email telefon LinkedIn

Zobacz pozostałe wpisy autora

Adwokat Poznań Radca Prawny Kancelaria